“Mediteren heeft me geleerd dat het niet om veranderen gaat, maar om het toelaten en omarmen van je eigen reacties en om onze intrinsieke goedheid te ontdekken!”
Ik kwam in aanraking met Vipassana meditatie in de jaren negentig in Engeland. Toen Christopher Titmuss – toenmalig vipassana leraar – mij vroeg of ik ook mediteerde antwoordde ik impulsief: ‘Ja, als ik naar een bloem kijk dan zie ik die’ … en hij stimuleerde me om meer te ontdekken…Dat je ook het proces van Zien! kunt ervaren, hé, dat duurde wel even…
Dankzij de begeleiding van de Thaise meditatieleraar Mettavihari, Jotika Hermsen, Frits Koster, Christina Feldman, Carol Wilson, Jack Kornfield, kreeg ik inzicht in hoezeer ik mijzelf identificeerde met de ongemakken van het leven. De retraites in Yangoon en Thailand boden me een sfeer van natuurlijke toewijding aan de Boeddha en de Dhamma. De DVC en het Comitted Practitioners Programme van Bodhi College stimuleerden om me ook in oude teksten te verdiepen.
Na een periode van overspannen zijn ontdekte ik de MBSR training en ben daar ook zelf in les gaan geven. Ook de compassietraining was een mooie manier om mijzelf en anderen te begeleiden in het anders omgaan met patronen.
Uiteindelijk vertrouw ik me toe aan het simpel oefenen in vipassana, Mahasi style…Of het nu samen is met de 7-uur online mediteerders, tijdens een homeretreat, of als retraite begeleider, opmerkzaamheid biedt verfrissing, spontane vreugde.
Ik leef niet in een Boeddhistische context, maar zie de Dhamma als een ‘way of life’ een pad van beoefening van het leven zelf. Met de intentie om diepe vrede te leren kennen, bevrijding van alle onvrede. Met aandacht voor: niet kwetsen, de scherpe tong trainen, vrede en gemoedsrust bevorderen, ook voor de wereld: hoe kunnen we vriendelijkheid en mededogen cultiveren…
Graag deel ik mijn ervaring en inzichten met andere mediterenden. Dat doe ik via het leraren-netwerk Vipassana.Nu. En ook via Sangha Metta, waar ik in dankbaarheid de samenwerking voortzet met Jotika en de grote sangha om haar heen.